در این مقاله به بررسی نمایشگرهای LTPO در گوشیهای پرچمدار و تفاوت آنها با پنلهای OLED میپردازیم.
نمایشگرهای LTPO در سالهای اخیر بسیار محبوب شدهاند. این فناوری، که مخفف اکسید پلی کریستال با دمای پایین است، نوعی فناوری پیشرفته برای پنل پشتی در نمایشگرهای OLED محسوب میشود و امکان نرخ نوسازی متغیر و کاهش مصرف باتری را فراهم میکند.
بسیاری از شرکتها در حال حاضر از این نمایشگرها فقط در محصولات پرچمدار خود استفاده میکنند، اما انتظار میرود که در آینده در دستگاههای ارزانتر هم شاهد آن باشیم. برخی از محصولات دارای نمایشگر LTPO شامل آیفون ۱۳ پرو، گلکسی S22 اولترا و پیکسل ۶ پرو هستند.
عملکرد نمایشگر LTPO و تأثیر آن بر مصرف باتری
نمایشگر LTPO بهصورت پویا و بدون نیاز به سختافزار اضافی نرخ نوسازی را تنظیم میکند. بهعنوان مثال، زمانی که یک تصویر ثابت در حال نمایش است، نرخ نوسازی کاهش مییابد تا مصرف انرژی کمتر شود. این در حالی است که در هنگام بازی، نرخ نوسازی افزایش مییابد تا تجربه کاربری بهتری ارائه شود. این ویژگی در سایر پنلها مانند LTPS که توانایی تغییر پویا در نرخ نوسازی ندارند، موجود نیست.
نمایشگر LTPO نسخه بهینهتری از OLED است که امکان نرخ نوسازی متغیر را بدون نیاز به قطعات اضافی فراهم میکند. این ویژگی به کاهش مصرف باتری کمک میکند و باعث میشود بسیاری از تولیدکنندگان نمایشگرهای LTPO را در گوشیهای پرچمدار خود ترجیح دهند.
یکی از مزایای اصلی نمایشگر LTPO این است که میتواند با تنظیم پویا نرخ نوسازی، مصرف انرژی را بهینه کند. این قابلیت باعث کاهش چشمگیر مصرف باتری در هنگام نمایش محتوای ثابت، مانند حالت صفحه نمایش همیشه روشن، میشود.
بازدهی مصرف انرژی این نمایشگرها بین ۱۰ تا ۲۰ درصد نسبت به پنلهای OLED بهتر تخمین زده میشود.
اپل اولین شرکتی بود که با معرفی اپل واچ سری ۴، فناوری نمایشگرهای LTPO را به بازار معرفی کرد. سپس سامسونگ نیز به عنوان اولین تولیدکننده گوشیهای هوشمند با نمایشگرهای LTPO OLED شناخته شد و آخرین مدل از سری نوت آن، اولین گوشی با این فناوری شد. از آن زمان تاکنون، چندین گوشی بالارده با نمایشگر LTPO عرضه شدهاند.
در ادامه نام چند گوشی هوشمند مجهز به نمایشگر LTPO را مشاهده میکنید: