داستان تخت خواب مورفی یا تخت تاشو، داستانی جذاب از ضرورت و خلاقیت است که در اوایل قرن بیستم در سانفرانسیسکو آغاز شد. ویلیام لارنس مورفی، مخترع جوان، در یک آپارتمان تک‌اتاقه زندگی می‌کرد و دلباخته یک خواننده اپرا شده بود. طبق قوانین اخلاقی سفت و سخت آن زمان، ورود یک خانم به اتاق خواب یک آقا امری بسیار ناشایست تلقی می‌شد. آپارتمان مورفی که هم اتاق نشیمن و هم اتاق خواب او بود، مانعی بزرگ برای این رابطه بود. او برای حل این مشکل، دست به کار شد و سیستمی مبتکرانه طراحی کرد که به او اجازه می‌داد تخت خود را به صورت عمودی در داخل یک کمد دیواری جمع کند و اتاق خوابش را در طول روز به یک اتاق نشیمن آبرومند تبدیل نماید. این اختراع نه تنها قلب آن خانم را به دست آورد (آن‌ها بعدها با هم ازدواج کردند)، بلکه انقلابی در استفاده بهینه از فضاهای کوچک ایجاد کرد و به نام "تخت مورفی" به ثبت رسید.
