Device Manager چیست و چرا به آن نیاز داریم؟

طبق آمار سایت statcounter مجموعه سیستم عامل های مایکروسافت با 75.55٪ بیشترین سهم از بازار سیستم عامل رایانه های شخصی دنیا را در اختیار دارند. برای به دست آوردن فرصت استفاده از این سهم، تولید کنندگان سخت افزار سعی در ارائه محصولاتی دارند که ویژگی های مختلفی را برای کاربران رایانه های شخصی به ارمغان بیاورد. شاید برایتان این سوال پیش آمده که با وجود متفاوت بودن ساختار و مشخصات هر سخت افزار، سیستم عامل چگونه می تواند با این طیف وسیع سخت افزاری ارتباط برقرار کند؟ در پاسخ باید بدانید که این مورد توسط درایور ها انجام می شود. از آنجا که ویندوز نمی تواند برای همه دستگاه های سخت افزاری روی کره زمین پشتیبانی ایجاد کند، اجازه تولید درایورهای سازگار با سیستم عامل را در اختیار سازندگان سخت افزار قرار می دهد. سیستم عامل ویندوز برای ایجاد تعامل با سخت افزار و درایورهای نصب شده روی سیستم، رابطی با عنوان Device Manager را ارائه کرده که میتوان از طریق آن سخت افزارهای سیستم را پیکربندی کرد.

 

 

دیوایس منیجر چیست؟

Device Manager یک جزء نرم افزاری از سیستم عامل مایکروسافت ویندوز است که مانند مرکز کنترل تمام لوازم جانبی سخت افزاری متصل به سیستم است. روش کار آن اینگونه است که یک مرور کلی و سازمان یافته در مورد کلیه دستگاههای سخت افزاری تأیید شده ویندوز که کار می کنند را به ما ارائه می دهد. این دستگاه ها می توانند اجزای الکترونیکی مانند صفحه کلید، ماوس، مانیتورها، دیسک های سخت، پردازنده ها، وب کم و غیره باشد. در واقع دیوایس منیجر یک ابزار کاربردی است که جزئی از کنسول مدیریت مایکروسافت محسوب می شود.

Device Manager همراه با نصب سیستم عامل ویندوز بر روی سیستم نصب می شود، با این وجود برنامه های شخص ثالث دیگری نیز در بازار وجود دارد که می تواند برای دستیابی به همان نتایج مطلوب مورد استفاده قرار گیرد اما به دلیل ریسک های امنیتی توصیه می شود این برنامه های شخص ثالث را نصب نکنید. مایکروسافت با معرفی ویندوز 95 شروع به تنظیم این ابزار با سیستم عامل کرد. در ابتدا، دیوایس منیجر فقط برای نمایش و تعامل با سخت افزارهای از پیش موجود طراحی شده بود. در چند نسخه بعدی، قابلیت هات اسپات به آن اضافه شد که سی پی یو را قادر می سازد تا مدیر دستگاه را از هرگونه تغییر جدید مربوط به سخت افزار مطلع کند. مانند وصل کردن دستگاه تشخیص اثر انگشت، ابزارهای داری پورت USB ، اتصال کابل شبکه جدید و غیره.

 

 

دیوایس منیجر به کاربران ویندوز کمک می کند تا:

• پیکربندی سخت افزار را تغییر دهند.

• درایور سخت افزار را تغییر داده و بازیابی نمایند.

• درگیری و مغایرت بین دستگاه های سخت افزاری که به سیستم وصل می شوند را تشخیص دهند.

• درایورهای مشکل ساز را شناسایی و غیرفعال نمایند.

• اطلاعات سخت افزاری مانند سازنده دستگاه، شماره مدل دستگاه، طبقه بندی دستگاه های متصل به سیستم و موارد دیگر را مشاهده نمایند.

 

device manager در ویندوز

دلایل زیادی وجود دارد که ما ممکن است به دیوایس منیجر نیاز داشته باشیم، اما مهمترین دلیل نیاز به آن برای مدیریت درایورهای نرم افزار ها است. مدیریت درایور نرم افزار ها به این صورت است که مایکروسافت نرم افزاری را تعریف می کند که به کامپیوتر شما امکان برقراری ارتباط با سخت افزار یا دستگاه ها را می دهد. اما سوال این است که چرا ما به آن احتیاج داریم؟

فرض کنید شما یک کارت صدا دارید، باید بتوانید آن را بدون هیچ درایور به سیستم وصل کنید و پخش کننده موسیقی باید سیگنال دیجیتالی را دریافت کند که کارت صدا آن را ایجاد نموده است. اگر تنها یک کارت صدا و دستگاه صوتی در دنیا وجود داشته باشد این روند به خوبی کار میکند. اما مشکل واقعی این است که به معنای واقعی کلمه هزاران دستگاه صوتی در سراسر دنیا وجود دارند و همه آنها کاملاً متفاوت از یکدیگر عمل خواهند کرد (در نتیجه هر کدام از آن ها به درایور های مختلفی احتیاج دارند).

برای کارکرد صحیح و بدون مشکل، سازندگان نرم افزار نیاز دارند تا نرم افزار خود را با سیگنال های اختصاصی که توسط کارت صدا تولید می گردد هماهنگ سازند. از این رو، یک درایور نرم افزاری به گونه ای عمل می کند که در آن برنامه های نرم افزاری باید با یک زبان استاندارد با سخت افزار شما ارتباط برقرار کنند و درایور بقیه امور را اداره خواهد نمود.

 

Device manager در کجا قرار دارد؟

روش های مختلفی برای این کار وجود دارد که در ادامه آورده ایم:

 

روش 1: از طریق منوی start

به سمت چپ پایین دسک تاپ بروید، با کلیک راست بر روی منوی استارت لیست عظیمی از میانبرهای مختلف ظاهر می شود، از میان آن ها "Device Manager" را پیدا کرده و روی آن کلیک کنید.

 

 

روش 2: منوی دسترسی سریع (Quick Access Menu)

در دسکتاپ، هنگام فشار دادن "X"، به صورت همزمان کلید Windows را نگه دارید و سپس دیوایس منیجر را از میان ابزارهای ظاهر شده انتخاب کنید.

 

  

روش 3: از کنترل پنل

کنترل پنل را باز کنید، روی سخت افزار و صدا (Hardware and Sound) کلیک کنید، در زیر بخش دستگاه ها و چاپگرها (Devices and Printers)، گزینه Device Manager را انتخاب کنید.

 

روش 4: از طریق Run

کلید Windows+R به صورت همزمان فشار دهید تا منوی Run باز شود، سپس در کادر ظاهر شده عبارت "devmgmt.msc" را تایپ کرده و دکمه اینتر را بفشارید.

 

 

 

روش 5: با استفاده از کادر جستجوی ویندوز

در کنار نماد ویندوز در دسک تاپ، یک نماد ذره بین وجود دارد، روی آن کلیک کنید تا بخش جستجوی ویندوز ظاهر شود. حال عبارت "Device Manager" را تایپ نموده و Enter را بزنید. با این کار نتایجی بر روی صفحه ظاهر می شوند که باید اولین آن ها را انتخاب نمایید.

 

روش 6: دسترسی به Device Manager از قسمت Command Prompt

منوی Run را با استفاده از کلید های Windows + R باز کنید، عبارت «cmd» را تایپ کنید و دکمه اینتر را فشار دهید. پس از آن باید بتوانید پنجره فرمان ویندوز (Command Prompt) اجرا می شود. اکنون در عبارت "start devmgmt.msc"  را در خط فرمان تایپ کرده و Enter را بزنید.

 

 

روش 7: Device Manager را از طریق PowerShell ویندوز باز کنید:

Powershell یک فرم پیشرفته از صفحه فرمان است که برای اجرای هر برنامه خارجی و همچنین خودکار سازی مجموعه ای از وظایف مدیریت سیستم که در دستور فرمان وجود ندارد از آن استفاده می شود.
برای باز کردن Device Manager در Windows Powershell، به منوی استارت دسترسی پیدا کنید، در لیست برنامه ها  Windows PowerShell را اجرا کنید، پس از باز کردن پاورشل عبارت "devmgmt.msc" را تایپ کرده و Enter را فشار دهید.

روش های فوق برخی از راه هایی اند که با کمک آن ها می توانیم به مدیر دستگاه ویندوز دسترسی داشته باشیم، البته بسیاری از روشهای منحصر به فرد دیگر که بسته به نسخه سیستم عامل ویندوز برای این کار وجود دارند، اما کلیدی ترین روش ها را برای این کار در این مقاله ذکر نمودیم.

 

نحوه استفاده از Device Manager

لحظه ای که ابزار مدیر دستگاه را باز می کنیم با لیستی از کلیه قطعات سخت افزاری و درایور نرم افزار های آن ها که در حال حاضر در سیستم نصب شده اند مواجه می شویم. اینها شامل ورودی ها و خروجی های صوتی، دستگاه های بلوتوث، آداپتور های صفحه نمایش، درایو های دیسک، مانیتور ها، آداپتور شبکه و موارد دیگر هستند که در دسته بندی های مختلفی قرار گرفته اند. البته می توان این دسته بندی را برای نمایش کلیه دستگاه های سخت افزاری که در حال حاضر به سیستم وصل شده اند گسترش داد.

برای ایجاد تغییر یا اصلاح یک دستگاه خاص، از لیست سخت افزار دسته ای را که دستگاه در آن قرار دارد انتخاب کنید، سپس از بین اجزای نمایش داده شده، دستگاه سخت افزاری مورد نظر را انتخاب کنید. پس از انتخاب دستگاه، یک کادر محاوره ای مستقل ظاهر می شود، این کادر ویژگی های دستگاه را نشان می دهد.
بسته به نوع دستگاه یا مؤلفه سخت افزاری انتخاب شده، شاهد برگه هایی از قبیل عمومی (driver)، (General)، جزئیات (Details)، رویدادها (Events) و منابع (Resources) خواهیم بود. اکنون بیاید ببینیم هرکدام از این بخش ها چه معنایی دارند.

 

عمومی (General)

در این بخش یک مرور اجمالی از سخت افزار انتخاب شده ارائه شده است، که نام مؤلفه انتخاب شده، نوع دستگاه آن، سازنده آن دستگاه سخت افزاری، موقعیت فیزیکی دستگاه در سیستم و وضعیت دستگاه را نشان می دهد.

 

 

درایور (Driver)

این بخشی است که درایور نرم افزار را برای مؤلفه سخت افزار انتخاب شده نمایش می دهد. در این بخش می توانیم از توسعه دهنده درایور، تاریخ انتشار آن، نسخه درایور و تأیید دیجیتال توسعه دهنده درایور دیدن کنیم. در این بخش همچنین با تنظیمات مربوط به درایور مانند موارد زیر آشنا می شویم:

 

 

جزئیات درایور (Driver details): این اطلاعات جزئیات فایل های درایور نصب شده، مکان ذخیره شده و نام فایل های مختلف وابسته به درایور را نشان می دهد.

بروزرسانی درایور (Update driver): این گزینه به ما کمک می کند تا با جستجو در به روزرسانی درایور بصورت آنلاین و بارگیری آپدیت درایور آن را به صورت دستی به روزرسانی کنیم.

Roll Back Driver: گاهی اوقات برخی از به روزرسانی های جدید درایور با سیستم فعلی ما سازگار نیستند یا لازم نیست برخی از ویژگی های جدید همراه آنها باشد. در این مواقع، ممکن است لازم باشد اصطلاحا سیستم را به گذشته Rollback نماییم. با انتخاب این گزینه قادر خواهیم بود این کار را انجام دهیم.

غیرفعال کردن درایور (Disable driver): هر زمان که سیستم جدیدی را خریداری می کنیم، درایورهای خاصی که سازنده آن را ضروری می دانند از قبل روی سیستم بارگذاری می شوند. اما، به دلیل اختصاصی بودن استفاده هرکدام از آن ها، کاربر ممکن است شاهد عدم وجود برخی از درایورها باشد. با استفاده از گزینه Disable driver می توانیم این مشکل را برطرف نماییم.

حذف دستگاه (Uninstall device): ما می توانیم از این روش برای حذف کلی درایورهای مربوط به یک دستگاه استفاده كنیم. این گزینه پیشرفته ای است که باید با احتیاط از آن استفاده کرد زیرا حذف برخی از درایورها ممکن است به خرابی کامل سیستم عامل منجر شود.

 

 

جزئیات (Details)

اگر بخواهیم خصوصیات یک درایور سخت افزاری را کنترل کنیم، می توانیم در این بخش این کار را انجام دهیم. در اینجا می توانیم از بین ویژگی های مختلف درایور، یک خاصیت منحصر به فرد و مقادیر مربوط به آن را انتخاب کنیم. این مقادیر بعداً براساس نیاز قابل اصلاح هستند.

 

 

رویداد ها (Events)

پس از نصب این درایورهای نرم افزاری، آنها به سیستم دستور می دهند كه بطور دوره ای تعداد زیادی كار را انجام دهد. این کارها، رویداد های سیستمی (Events) نامیده می شوند. در این بخش زمان، توضیحات و اطلاعات مرتبط با درایور ها نمایش داده می شوند. توجه داشته باشید که از طریق ابزار مشاهده رویداد (Event Viewer Tool) می توانید به همه این رویدادها دسترسی پیدا کنید.

 

 

منابع (Resources)

این برگه منابع مختلف متصل به سیستم، تنظیمات و پیکربندی آن ها را نشان می دهد. می توانیم با کلیک راست بر روی یکی از دسته بندی های دستگاه های متصل به سیستم که به همراه آن ویژگی هایش نیز نمایش داده می شوند، تغییرات سخت افزاری را بطور خودکار اسکن کنیم.

علاوه بر این، ما همچنین می توانیم با کلیک راست بر روی دستگاه نشان داده شده در لیست طبقه بندی شده، به برخی از گزینه های عمومی دستگاه مانند بروزرسانی درایور، غیرفعال کردن درایور، حذف دستگاه ها، اسکن تغییرات سخت افزاری و ویژگی های دستگاه دسترسی پیدا کنیم.

 

 

شناسایی کدهای مختلف خطا در Device Manager

شناخت و شناسایی نمادهای مختلف خطا باعث می شود که اشکال یابی دستگاه، مشکلات مربوط به اجزای سخت افزاری و دستگاه های دارای نقص آسان تر شناسایی شوند. در اینجا لیستی از آن نمادها آمده است:

 

ارور Hardware not recognized (سخت افزار شناخته نشده است)

هر زمان که یک محیط سخت افزاری جدید، بدون درایور نرم افزاری پشتیبان اضافه کنیم یا دستگاه به طور نادرست متصل یا وصل شود، در پایان شاهد این آیکون خواهیم بود که توسط یک علامت سوال زرد از روی نماد دستگاه مشخص شده است.

 

 

ارور Hardware not working properly (سخت افزار به درستی کار نمی کند)

دستگاه های سخت افزاری گاهی اوقات دچار نقصان می شوند. بسیار سخت است که بدانیم چه موقع عملکرد یک دستگاه کاملا متوقف شده است. ممکن است تا زمانی که شروع به استفاده از آن دستگاه نکنیم متوجه این موضوع نشویم. در حالی که سیستم در حال بوت شدن است، ویندوز سعی خواهد کرد که عملکرد دستگاه ها را بررسی کند. اگر ویندوز مشکلی در دستگاه های متصل به سیستم تشخیص دهد، آیکونی به شکل یک علامت تعجب سیاه درون یک نماد مثلث زرد را نشان می دهد.

 

 

ارور Disabled device (دستگاه غیرفعال شده است)

ممکن است این نماد را ببینیم که به صورت یک فلش خاکستری در سمت راست پایین دستگاه در دیوایس منیجر نشان داده شده است. یک دستگاه می تواند به طور خودکار توسط سرپرست IT یا اشتباها توسط یک کاربر غیرفعال شود. بیشتر اوقات دیوایس منیجر کد خطا را به همراه دستگاه مربوطه نمایش می دهد تا درک ما از مشکل پیش آمده را ما آسان تر نماید. در زیر تعدادی از کد های خطا به همراه توضیحات مربوط به هرکدام آورده شده است:

 

 

1- این دستگاه به درستی پیکربندی نشده است. (کد خطا 1)

2- ممکن است درایور این دستگاه خراب باشد، یا ممکن است سیستم شما با حافظه یا منابع دیگر تداخل داشته باشد. (کد خطا 3)

3- این دستگاه نمی تواند شروع به کار کند. (خطای کد 10)

4- این دستگاه نمی تواند منابع رایگان کافی را که می تواند از آنها استفاده کند پیدا کند. اگر می خواهید از این دستگاه استفاده کنید، باید یکی از دستگاه های دیگر موجود در این سیستم را غیرفعال کنید. (خطای کد 12)
5- تا زمانی که کامپیوتر خود را مجدداً راه اندازی نکنید، این دستگاه نمی تواند به درستی کار کند. (خطای کد 14)
6- ویندوز نمی تواند تمام منابعی را که از این دستگاه استفاده می کنند شناسایی کند. (خطای کد 16)

7- درایورهای این دستگاه را مجدداً نصب کنید. (خطای کد 18)

8- ویندوز نمی تواند این دستگاه سخت افزاری را راه اندازی کند زیرا اطلاعات پیکربندی آن (در رجیستری) ناقص یا آسیب دیده است. برای رفع این مشکل باید دستگاه سخت افزاری را نصب مجدد کنید. (کد خطای 19)

9- ویندوز بنا به دستورالعمل های خود این دستگاه را حذف می کند. (کد خطای 21)

10- این دستگاه غیرفعال است. (کد خطای 22)

11- این دستگاه موجود نیست، به درستی کار نمی کند، یا همه درایورهای آن نصب نشده است. (کد خطا 24)

12- درایور این دستگاه نصب نشده است. (کد خطا 28)

13- این دستگاه غیرفعال است زیرا سیستم عامل دستگاه منابع لازم را به آن نداده است. (کد خطا 29)

14- این دستگاه به درستی کار نمی کند زیرا ویندوز نمی تواند درایورهای مورد نیاز این دستگاه را بارگیری کند. (خطای کد 31)

15- درایور (سرویس) این دستگاه غیرفعال شده است. یک درایور جایگزین ممکن است این قابلیت را فراهم کند. (کد خطای 32)

16- ویندوز نمی تواند تعیین کند که منابع مورد نیاز این دستگاه چیست. (کد خطای 33)

17- ویندوز نمی تواند تنظیمات این دستگاه را تعیین کند. مستندات مربوط به این دستگاه را مطالعه کنید و از زبانه Resource برای تنظیم پیکربندی استفاده کنید. (کد خطای 34)

18- سیستم عامل رایانه شما شامل اطلاعات کافی برای پیکربندی و استفاده صحیح از این دستگاه نیست. برای استفاده از این دستگاه، با سازنده رایانه خود تماس بگیرید (کد خطای 35)

19- این دستگاه خواستار قطع PCI است اما برای وقفه ISA (یا برعکس) پیکربندی شده است. لطفاً برای پیکربندی مجدد وقفه برای این دستگاه، از برنامه تنظیم سیستم رایانه استفاده کنید. (کد خطا 36)

20- ویندوز نمی تواند درایور دستگاه را برای این سخت افزار تنظیم کند. (کد خطا 37)

21- ویندوز نمی تواند درایور دستگاه را برای این سخت افزار بارگذاری کند زیرا نمونه قبلی درایور دستگاه هنوز در حافظه است. (کد خطای 38)

22- ویندوز نمی تواند درایور دستگاه را برای این سخت افزار بارگذاری کند. ممکن است درایور خراب یا مفقود شده باشد. (کد خطای 39)

23- ویندوز نمی تواند به این سخت افزار دسترسی پیدا کند زیرا اطلاعات کلیدی سرویس آن در رجیستری از بین رفته یا نادرست ضبط شده است. (کد خطای 40)

24- ویندوز درایور دستگاه را برای این سخت افزار با موفقیت بارگیری کرد، اما نمی تواند دستگاه سخت افزاری را پیدا کند. (کد خطا 41)

25- ویندوز نمی تواند درایور دستگاه را برای این سخت افزار بارگذاری کند زیرا یک دستگاه کپی آن در سیستم وجود دارد. (خطای کد 42)

26- ویندوز این دستگاه را متوقف کرده است زیرا مشکلاتی از سوی آن گزارش شده است. (کد خطای 43)

27- یک برنامه یا سرویس دیگر این دستگاه سخت افزاری را خاموش کرده است. (کد خطای 44)

28- در حال حاضر، این دستگاه سخت افزاری به رایانه متصل نیست. (کد خطای 45)

29- ویندوز نمی تواند به این دستگاه سخت افزاری دسترسی پیدا کند زیرا سیستم عامل در حال خاموش شدن است. (کد خطای 46)

30- ویندوز نمی تواند از این دستگاه سخت افزاری استفاده کند زیرا برای حذف ایمن آماده شده است، اما از رایانه حذف نشده است. (کد خطای 47)

31- نرم افزار این دستگاه از ابتدا مسدود شده است زیرا شناخته شده است که با ویندوز مشکل دارد. برای دریافت درایور جدید با فروشنده سخت افزار تماس بگیرید. (خطای کد 48)

32- ویندوز نمی تواند دستگاه های سخت افزاری جدیدی را راه اندازی کند زیرا هایو رجیستری سیستم خیلی بزرگ است ( اندازه Registry بیش از حد مجاز). (خطای کد 49)

33- ویندوز نمی تواند امضای دیجیتال برای درایورهای مورد نیاز این دستگاه را تأیید کند. ممکن است یک تغییر سخت افزار یا نرم افزار اخیر فایلی را نصب کرده باشد که نادرست امضا شده یا آسیب دیده باشد، یا ممکن است این نرم افزار مخرب از یک منبع ناشناخته باشد. (خطای کد 52)

 

نتیجه

از آنجا که فناوری های سیستم عامل به طور مداوم توسعه می یابند، امروزه استفاده همزمان از دستگاه های مختلف برای سیستم عامل اهمیت پیدا کرده است. مدیر دستگاه (Device Manager) برای ایجاد آگاهی سیستم عامل از تغییرات فیزیکی و پیگیری اتصال دستگاه های مختلف به سیستم که انجام می شود. دانستن اینکه چه سخت افزاری کارایی دارد و نیاز به توجه فوری دارد، در کوتاه مدت و طولانی مدت به افراد و موسسات کمک شایانی می کند.

 

در صورتی که این آموزش مشکل شما را برطرف کرده با مبالغ ناچیز از ما حمایت کنید تا با آموزش های پیشرفته تری در خدمت شما باشیم

حمایت مالی 5000 تومانی

حمایت مالی 10000 تومانی

پرداخت با مبلغ دلخواه

 

کامنت شما به ما دلگرمی میبخشد